Zimą to właśnie kampus Morasko jest jednym z najpiękniejszych miejsc Poznania. Dane mi było podziwiać ośnieżone drzewa, bo tegoroczna lodowa pora roku była na bogato 😀 Osobiście nie lubię zimy. Wszystko jest wtedy takie … chłodne, trudno grać w piłkę na boisku ( jeśli w ogóle ), na bieganie nie ma szans, bo to byłyby istne tortury wrr… Ponadto to zimą jest rok szkolny, rok akademicki, co potęguję troszkę tę całą niechęć.
Co do samej zimy – najlepsza jest, gdy się na nią patrzy przez okno w ciepłym domku 😛 ale wygląd kampusu podczas tej pory roku robi wrażenie JAK SIĘ JEST BAARDZO CIEPŁO UBRANYM no i jak się ma dobry humor… W innych okolicznościach zauważa się, że trzeba niemal czołgać się po śniegu od tramwaju, uważając na zamarznięty lód (kilka pięknych upadków już mi sie przytrafiło oczywiście 
… )
Tak poważnie to moje upadki są raczej pozostałością po moim wypadku jeszcze. Nie potrafię utrzymać równowagi czasem, a na lodzie to już w ogóle :/
Mimo tego wszystkiego również zimą jestem w stanie dostrzec w Poznaniu elementy, które motywują mnie do myślenia, skłaniają do zastanowienia się nad rozmaitymi kwestiami. Zwykle dzieje się to, gdy patrzę na śnieżny Poznań z okna tramwaju nr 12. Myślę sobie wtedy np., jak bezdomni radzą sobie z takimi temperaturami. I wiem to. Mają schroniska. A ci, którzy tam nie chodzą, nie chcą po prostu, ale 20 groszy do piwka to chcieliby zawsze. Mam zdanie na ten temat, każdy jakieś ma. Słuchając mojego, można się bardzo zniechęcić do mojej osoby, mianowicie uważam, że:
-
bezdomnym pozostaje się z wyboru
-
większość bezdomnych, których widujemy na ulicach codziennie (NIESTETY) to alkoholicy
-
często kłamią, że potrzebują na bułkę/chleb, a wiadomo, co za to kupują
-
gdyby tylko chcieli, mieliby pracę, bo większość to zdrowe osoby. Chociażby taką najmniej płatną, ale przecież łatwiej żebrać (nieważne, że traci się wtedy resztkę godności)
